Meşepalamudu Anaokulu ve Yeniokul’dan Hazırlık B sınıfı ile beraberdik bugün. Yaşasın yeniden başladık! Eylül ayından bu yana Permakamp’ta tatlı bir hazırlık telaşı vardı. İkinci dom-kubbenin yapım serüveni, onarılması gereken bir dolu şey, böğürtlenlerin sardığı çocuk oyun alanı... Hazırlıklarımızı hemen hemen tamamlamış olarak karşıladık bugün çocukları. Yaz tatilinin ardından rutinimize geri dönüyoruz, bildik tanıdık işlerimize. Yağmur da bizim gibi özlemiş çocukları; tüm gün bırakmadı peşimizi. Orman yürüyüşünde, serbest zamanda, okula dönüş yolunda bir an bile durmadı yağmur. Ama şehirde yağdığı gibi sert ve hırçın değil; sakin, sürekli ve yumuşak. İlk buluşma günü olduğu için henüz ısınma turlarındayız, biraz acemiyiz elbette, hem bizim ekip hem çocuklar hem de öğretmenler. Ancak arazinin dışında bizi bekleyen köpekler yapacakları işten gayet eminler! Çocukları görür görmez kuyruklarını deli gibi sallamaya başlıyorlar ve tüm orman yürüyüşü boyunca yanımızdan hiç ayrılmadan eşlik ediyorlar. Köpekler bizim orman koruyucularımız ve yoldaşlarımız.

Yeni Okul Öğrencileri Bizimleydi Bugün.Baharın gülen yüzü ile başladık güne bugün yine. Çocuklar Permakamp’a geldiklerinde 15 dakika serbest oyun oynadılar öncelikle. 15 dakikanın ardından bildik sürecimiz girdi devreye. 6. Sınıf ve 5. Sınıf  öğrencileri benimle ve Mehmet’le birlikte orman yürüyüşüne çıktılar. 3. Sınıf öğrencileri Seteney, Ece, Nesrin ve Tolga ile birlikte Permakamp’ta kaldılar. Bizim ardımızdan onların 15 dakika daha serbest oyun zamanları var. Bu serbest zamanın ardından önce açık sınıf çalışması ardından ekip çalışmaları yaptılar. Leylekleri gördük geçen hafta. Bu yüzden önümüzdeki haftalarda göçmen kuşlar ve kuşlar açık sınıf çalışmamızı renklendiriyorlar.

YeniOkul İlkokulu ve Meşepalamudu Anaokulu bizimleydiler bugün.Tatlı bir bahar havasının ardından beklediğimiz soğuklar geldi çattı. Hava hem serin hem de yağmur çiselemekte. Güne her zamanki rutinlerimizle başlıyoruz. Rutinlerimiz kıymetli. Bir sonraki adımı hepimiz biliyoruz. Serbest oyun zamanıyla başlıyor gün, sonra ormana gidecekler ve yerleşkede kalacaklar olarak iki gruba ayrılıyoruz. Meşepalamudu öğrencileri, öğretmenleri ve Seteney’in eşliğinde orman yürüyüşüne çıkıyorlar. Biz YeniOkul’un hazırlık sınıfı ile Permakamp’ta kalıyoruz. Kalanlar için serbest oyun zamanı bir süre daha devam ediyor. Saat 10:30’da açık sınıf çalışması yapmak üzere ateş alanındaki banklara toplanıyorlar. Ellerinde kurbağalarla ilgili kitaplar. Açık sınıf çalışması bitince kurbağa yumurtalarını, yumurtadan yeni çıkmış iribaşları ve büyümüş kurbağaları bulmak üzere bizim minik bataklığa gidiyoruz. Kurbağaları görmeye çalışırken her birimiz bir bataklığa saplanıyor; çamurlanıyoruz ama nihayetinde hem kurbağa yumurtalarını hem de iribaşları gözlemleyebiliyoruz.

YeniOkul ilk ve orta okulları bizimle beraberdi.Bahar hepimizde yoğun bir coşku yaratıyor, ve bir özgür olma arzusu. Bu arzu çocuklarda çok daha kuvvetli ve görünür bir halde bu dönemde. Kampa gelen çocuklarda bir isyan hali. “Burada da mı program? Serbest oynayamaz mıyız?” Evet, üstelik buna çok ihtiyaçları var aslında. Programlanmamış boş zamanlara, yapılandırılmamış alanlarda ve zamanlarda kendi başlarına veya arkadaşlarıyla oyun oynamaya. Bu bir çocuğun en birincil hakkı. Peki ne oldu da, çocukların en doğal hakları için hiç zamanları kalmadı? Bu aslında hepimizin kendine sorması gereken, üstünde düşünüp taşınıp eyleme geçmemizi gerektiren bir soru. Serbest Gezen Çocuklar Programı çok kapsamlı bir program olmasına rağmen, kimi zaman her şeyden vazgeçip uzun boş zamanlar yaratıyoruz çocuklara. Ama yeterli olması o kadar zor ki.

Yeni Okul bizimleydi bugün. Soğuk ve karlı günlerin ardından yine şahane bir bahar havası var şansımıza. Cemreler birer birer düşmekte. Ve sanırım bu enerji hepimize sirayet etti. Hayli duygusal bir gündü bugün. Güne bildik programımız doğrultusunda serbest oyun zamanıyla başladık. Saat 10:30 suları yerleşkede kalacaklar ve ormana yürüyecekler olarak ikiye ayrıldık. 5 Sınıf ve 6. Sınıf, ben ve Seteney’le birlikte orman yürüyüşüne çıktılar; 3. Sınıf, Mehmet, Nesrin ve Tolga ile birlikte yerleşkede kaldı. Bizim ardımızdan Permakamp’ta kalanların 15 dakika daha serbest zamanı vardı. Serbest oyun zamanının ardından önce açık sınıf çalışması yaptılar.

Meşepalamudu Anaokulu ve YeniOkul bizimleydi bugün. Kış mevsimini uğurlamak üzereyiz. Sabah saatleri serin, öğleden sonralarımız güneşli. Bol yağmurlu bir döneme giriyoruz. Ama havanın ısınmasına daha zaman var. Orman yürüyüşlerimizde baharın habercisi çuha çiçeklerini ve çiğdemlerini görmeye başladık. Ormanın ıslak koyuluğunda küçük renkli pırıltılar, gizli hazineler gibi bu çiçekler. Bir tanesiyle karşılaşınca, bir tane daha görebilmek için dikkat kesiliyor insan; yeni bir çiçekle karşılaşmak her defasında büyük bir heyecan.

Yılın ikinci kar yağışı. Şehirde ve yollarda kar var ama gelin görün ki Riva yolunda ağaçlı darboğazı geçer geçmez kar bitiyor. Bu dönemeçten her geçişimde çocuklar gibi üzülüyorum, ansızın kaybolan kar yüzünden. Hava kar yağışından dolayı biraz yumuşamış, tatlı ısırmayan bir soğuk var. Yerlerde kar birikintisi yok ama ince ince sürekli yağan kar içimize tatlı bir mutluluk veriyor. Permakamp’a gelen çocuklar da benim gibi hayal kırıklığı yaşıyorlar: “Neeee bu kadarcık mı kar var? Ama yol boyu her yer kardı?” Neyse ki ince ince de olsa kar yağıyor en azından.

Meşepalamudu Anaokulu ve YeniOkul Bizimleydi Bugün. Serin bir hava ve yağmur çiselemekte. Sabah erken saatlerde çimenlerin üzerinde henüz kırağı yok. Artık kış mevsimindeyiz. Kokusu, rüzgarı, yağmuru... Sebze yataklarında pazılar, ıspanaklar, brokoliler, rokalar yavaş yavaş büyümekte. Bakla ve bezelyeler de öyle. Yapay göletimiz su ve yaşam dolu.

YeniOkul Hazırlık Sınıfı ve Meşe Palamudu Ana Sınıfları Bizimleydiler. Ilık bir sonbahar gününün tadını çıkardık bugün. Uzun uzun yağan yağmurlardan toprak suya doymuş durumda. Hanidir üzerinde çalıştığımız gölet artık yağmur suyuyla dolu; su hasadı hendeklerimiz de öyle. Arazide otların arasında bile yürürken vıcık vucuk sesler duyuyoruz. Her yer su. Su elementi ile ilgili konuşmalarımızı tamamladığımız aydayız. Suya hep birlikte doyduk diyebiliriz. Ama önümüz yine yağmur çamur. Gerçi su ile daha pek çok farklı şekilde oyunlar oynamaya devam edeceğiz; bu mevsimde en iyi oyun arkadaşımız su. Gelecek ay suyun hallerinden biri olan bulutları da uzun uzun inceleyeceğiz. Serbest Gezen Çocuklar Programı’nda mümkün olduğunca yavaş ve tekrara dayalı bir ritim kurmaya çalışıyoruz. Niyetimiz yaşadıklarımızı sindirecek, görecek, bakacak, dokunacak ve oynayacak zamanımızın olması. Çünkü sindirdiğimiz her duygu ve her deneyim bizim bir parçamız olma ihtimaline sahip. Ormanda arkadaşına yardım ederek yürümek, ormanla yakın temasa geçmek kıymetli deneyimler. Bir çocuk büyüdüğü zaman kendisi ve çevresi için neyin önemli olduğunu, ancak çocukluğunda biriktirdikleriyle kurgulayabiliyor. Ağacıyla, dikeniyle, çamuruyla, her şeyiyle, ormanın içinde uzun uzun zaman geçirmek her birimizin içine işleyen bir deneyim.