- Anne olduktan sonra ise, şehir hayatını daha da sorgular hale geldim ve tam alternatif kaçamaklar (kaçışlar değil yalnız) ararken 'kampagidelimmibaba' ile tanıştım. Önce kisisel dönüşümümü yaşadım.
- Çadırda kalmaktan korkan ben, iki çocuğumla yaylalara kampa giden, çadırını kendi kurup-toplayan bir anneye dönüştüm. Çocuklarımın doğada nasıl özgür, özgüvenli olduklarını, kendi güçlerine, çevrelerine ve diğer canlılara karşı nasıl farkındalık geliştirdiklerini heyecanla izledim ve her haftasonu permakampta, hem onlarla, hem kendimle övünerek ve beni permakamp ile tanıştıran harika insanlara minnet duyarak izlemeye devam ediyorum.
- Daha dün, akşam yemeği için ıspanakları yıkayan 4 yaşındaki oğlum bana '' kendi gıdamızı yetiştiriyoruz biz çünkü kansolocen (kanserojen) olmasın içinde diye' diyorsa, bizim için umut var demektir...
Ahu Komeç Mutlu
Ben bu şehirde doğdum ve büyüdüm. Eşimle tanışana kadar da yaylalarına kaçabileceğim bir köyüm olmadı. Ama kaçmayı da hiç düşünmedim çünkü İstanbul'u çok seviyorum. Her geçen gün burada yaşamanın, nefes almanın ve en basit günlük ihtiyaçların bile ızdıraba dönüştüğünü ise üzülerek izliyorum.
