Çocuklar Permakamp’a varınca, 15 dakikalık bir serbest oyun zamanları oldu önce. Sonra ben Meşepalamudu ekibi ile ormana yoluna düştüm. Bizim ardımızdan YeniOkul’un hazırlık sınıfı öğrencileri bir süre daha oyuna devam ettiler. Serbest oyunun peşi sıra açık sınıf çalışmasına başladılar; plastik atık ve çevre kirliliği üzerine kendi okullarında yürüttükleri çalışmaları Permakamp’a taşıdılar. Ayrıca öğretmenleri ile birlikte okullarında kullanmak üzere doğal malzemeler topladılar. Bugün çocukların sayısı her zamankinden daha azdı, dolayısıyla bu defa açık sınıf çalışmasından sonra atölyeler için iki gruba ayrılmadılar. İlk önce mutfağa girip Nesrin’le birlikte ekşi maya ekmek pişirdiler, sonra Seteney’le birlikte balmumu eritip kendilerine birer mum yaptılar. Şubat ve Mart ayları boyunca elementimiz ateş; eritmek, pişirmek, açık alanda ateş yakmak gibi işlerimiz var. Bu iki ay ateşle yakın ilişkide olacağız.
Permakamp’ta çalışmalar devam ederken, biz yağmurdan iyice ağırlaşmış ormanda yürüyüş halindeydik. Ağaç gövdeleri yağmuru emmekten kopkoyu görünüyor ama kuzeye bakan yüzleri parlak bir yosun tabakasıyla kaplı. Yürürken yosunları okşamadan geçemiyoruz. Bu kalın ve parlak yosun tabakası bir kaç aya kalmaz görünmez olacak havalar ısındıkça, ama şimdi çok görünür ve parlaklar. Geçen hafta çok fazla yağmur yağdığından ormanın içindeki küçük dere neşeyle akıyordu yine. Havalar ısınınca onu da göremeyeceğiz toprak yüzeyinde. Ağır adımlarla dere yolundan yukarı tırmanıyoruz. Toprak kaygan, düşe kalka yürümeye devam ediyoruz. Yolumuzun üzerinde küçük bahar pırıltıları, mor çuha çiçekleri var. Hava soğuk, ama işte baharın gelişinin müjdecileri çuhalar, çiğdemler yavaş yavaş boy göstermeye başladılar ormanda. Doğa yine kendi döngüsü içinde dönüşümünü sürdürüyor ve biz ormanda bunu takip ediyoruz. Yaşam dönüşümdür... Buna şehirde meyve ağaçlarındaki küçük çiçeklerin açmasıyla şahitlik ediyoruz; ama orman, kokusu, kuş cıvıltılarındaki neşesi ve çiçekleriyle çok daha güçlü bir şekilde paylaşıyor bunu bizimle. İliklerimize kadar hissediyoruz cemrelerin düşüşünün yaklaştığını. Bu deneyimsel bir bilgi aslında, üzerinde konuşmamıza bile gerek yok belki. Çünkü biz ormanda yürürken, çocuklarla birlikte doğanın dönüşümüne şahitlik ediyoruz.
Öğle yemeğine Permakamp’a dönüyoruz. Çorba, sandviçler, bulaşık yıkama, yemeklerden artanları hayvanlara ayırma ve oyun döngümüzde akıp geçiyor zaman. Artık ormana gitme sırası YeniOkul öğrencilerinde. Meşepalamudu ekibi ile Permakamp’ta kalıyoruz. Kısa bir serbest oyun zamanının ardından ekiplere ayrılıyoruz. Mutfakta Nesrin’le birlikte ekşi maya ekmek yapacak ekip ve benimle birlikte kocaman kamp ateşini yakacak olan ekip. Atölye çalışması açık sınıftan önce gerçekleşiyor, çünkü ekmeklerin pişmesi için zamana ihtiyacımız var. Biz dışarda kalanlar çevrede dolaşıp yakacak dal, kozalak toparlıyoruz. Ateşi yakacağımız alanda birlikte çalışmaya başlıyoruz. Ateş bir yükseliyor bir zayıflıyor. Sürekli olarak etraftan yakacak yeni çalı çırpı toplamak gerekiyor. Sonunda ateşimiz güçleniyor ve mutfak ekibindekiler aramıza katılıyor. Aramıza yeni katılanlar da ateşi beslemenin keyfine varıyorlar. Sonra açık sınıf çalışması için ateşin etrafında çember yapıp kitap okuyoruz hep birlikte. Şu sıralar etraftaki su birikintilerinde kurbağa yumurtaları görmeye başladık, ve bu yüzden yaşam döngüleri ve sulak alanlar üzerine okuyoruz bu ara. Açık sınıftan sonra patlamış mısır, ateş besleme ve serbest oyunun tadına varıyoruz. Orman yürüyüşünden dönen YeniOkul öğrencilerini güzel bir ateş ve mısırlarla karşılıyoruz; değmeyin keyiflerine!
Güneş Savaş
