Bugün nihayet Bilgeliğin Eşsiz Macerası okuluyla gerçek kışa adım attık. Navigasyon kurbanı servis şoförleri, Permakamp'a 1 saate yakın geç ulaştırdı Serbest Gezen Çocuklarımızı. Biz de hemen çantaları doma koyup orman gezisine çıktık.
Hafif çiseleyen bir yağmur eşliğinde, oldukça kaygan bir orman zemininde eğlenmek için tüm sınırları zorladık. Orman canlıları tam anlamıyla kış uykusunda olduğundan hiçbirini göremedik. Önden giden keşif ekibi ilkel barınağı görünce önce çok şaşırdı, ama sonrasında tamirat ve yeni çatı ekleme konusunda çok iyi iş çıkardı. Sevgili öğretmenlerimiz de içlerindeki çocuğun sesine kulak vermiş olacaklar ki, çocuklardan daha çok koşturup dal ve yaprak topladılar. Tüm ekip ormana dağıldı ve kendi macerasının tadını çıkardı.
Barınak inşasında önemli bir ayrıntıyı farkedip düzeltme yaptık. Bu önemli ayrıntı, zemine yakın çok fazla ip kullanıldığında örümcek ağı gibi örülmüş iplerin ormanın gerçek sahibi hayvanlar için bir tuzağa dönüşme riskiydi. Onları kesip temizledik ve sonraki Serbest Gezenler için bir uyarı yapmaya karar verdik:
"Sevgili arkadaşlar, ormanda yapacağımız her çalışmanın olası tüm yönlerini lütfen hesaba katmaya çalışalım. Zira doğal olmayan her müdahale onlar için bir risk oluşturabilir."
Dönüş yolu tam bir orman kaydırağı şöleniydi. Çamurlu popolar kafilesine, Bilgeliğin Eşsiz Macerası Okulu öğretmenlerinden de bir tanesi katıldı ki hepimiz ona hayran kaldık. Harikasın, sevgili öğretmen! Permakamp'a dönüp kıyafet değişimi yaptık, ve Tolga’nın ustalık dönemi çorbası ve sandviçlerimizle öğle yemeğini yedik.
Yemek sonrası vakit darlığı nedeniyle, Açık Sınıf çalışmasını atlayıp direk turşu ve dom içi düzenlemeye geçtik.
Kış koşullarında dışarda yaşaması zor olan bitkileri dom içine taşıma; dom içi ekim alanını çapalama; ve ekim alanı sınırına, hem üzerine çıkıp raf bitkilerinin bakımını yapabileceğimiz hem de oturmak için kullanabileceğimiz bir bank yaptık.
Bir de baktık ki dönüş zamanı gelmiş. Çekiç ve çivi çakma konusunda o kadar ileri gittik ki en son iki Serbest Gezen isyan edip son çivileri çakmadan çıkmadı domdan.
Vedalaştık ve bir sonraki buluşmamızda yağması beklenen karın ve karda neler neler yapabileceğimizin hayalleriyle Permakamp’tan ayrıldık.
Mehmet Bal
