Ardından masalar silinir ve örtüleri serilir. Çocuk masası en önem verdiğimiz. Çünkü masal anlatan ağacı var ve bir tane bile yetişkin oraya gelse masal anlatmayı bırakır, susar. Çünkü büyük insanlar masal dinlemeyi unutmuşlardır.

Kahvaltımızı eder ve çocuklarla günü nasıl geçireceğimizi konuşuruz. Neler yapmak istediklerini keşfetmeye çalışırız. Sonra onlar domuzun yavrusunu aramaya ormana giderler. Herhafta ormanda bir yavru hayvan kaybolur bizde.

Yorucu olsada yeni insanlar ve yeni yüzlerle tekrar tekrar gıda, temizlik, ilişkiler, paylaşım, su, endüstri, yapı, üretim, ekoloji konuşuruz.

Kent bahçeciliği, solucanlar, evsel atıklar, okullar, öğretmenleri konuşuruz.

En çok öğretmeye bayılan öğretmenleri konuşuruz. Çocukların ise nasıl onları dinlemediklerini.

Bolca da çalışırız. Tamirat yaparız. Sebze yataklarımıza ekler yaparız. Çapa yaparız.

Standart Permakamp Günü diye birşey yoktur yani. Tek standart üretken ve bol muhabbetli bir gün olacağıdır.

Alpay Oğuş