Saat 11:00 sularında Permakamp’a ulaşan okulumuzu lodos rüzgarıyla karşıladık.

Tüm çocuklar kampa ipsiz birer uçurtma gibi uçarak geldiler ve tüm gün bu özgürlüğün tadını çıkarttılar. Gerek kamp alanında, gerek parkurda ve gerekse orman yürüyüşünde uçarcasına hiç enerjileri bitmedi. Sabah iki ekibe ayrıldık ve mutfak ekibi Nesrin’in eşliğinde simit yaptı. Biz de önce çapa kürek toprak kazdık, yeni parkurun tüm aşamalarını teker teker keşfettik ve araba lastiği kulelerine yenisini ekledik. Sanmayın ki sadece çocuklar eğlendi, başta Hatice öğretmen olmak üzere tüm ekip parkurun uzun uzun keyfini çıkardı. Denge, kol gücü ve kendi beden kontrolümüz konusunda yepyeni keşifler yaptık.

Öğlen Tolga’nın çorbası ve sandviçlerle yemeğimizi yedik, herkese su içirmeye çalışıp orman yürüyüşüne çıktık. Biz ne kadar su içirmeye çalışsak da tabi ipsiz uçurtmaların birçoğu içmedi :) Orman barınağına ulaştık, Ağaç Okulu’na gittik, tekrar barınağa dönünce tabi herkes susamıştı. Bugün ilk defa gelen ipsiz uçurtma Hatice bize yardımcı rehberlik yapmanın yanında çantasındaki bir matara suyu kapak kapak herkese paylaştırdı. Bu bir yudum suyun tadı muhteşemdi ve Hatice hepimize harika bir deneyim yaşattı. Kendisine teşekkür edip döndük kampa. Serbest zamanı o kadar uzattık ki; servis şoförü gelip bizi uyarmasa medeniyete dönmek gibi bir düşünce aklımızın ucundan dahi geçmemişti.

İşte böyle, uçurtma olduk, bir matara suyu 15’e böldük, çamurlandık, parkurda ellerimiz acıdı, yepyeni kaslarımızı keşfettik ve serviste uykuya dalma garantisiyle dönüş yoluna çıktık. Görüşmek üzere Permakamp!

Güneş Savaş