Permakamp yaşam alanını tasarlarken hiçbir zaman vahşi doğayı bozmamaya karar vermiştik. Her zaman ihtiyacımız dan bile çok daha az müdahale ettik. Bunun kıymetini her zaman anlatamasak bile biliyoruz ki endüstriye yaşantımızda ki beklentilerimiz doğrultusunda çevremize müdahale ettikçe bizler ve çocuklarımız için  doğallıktan uzak alanların oluşmasına sebep olacaktık.

Yemek alanımızın hemen yanında bu sebeple çok sık ağaçlı bir bölge var. Oyun alanlarımızda ize çoğunlukla dikkat edilmesi gereken bir sürü unsur var. Bunların anlamlı bir sebepleri var. Permakamp’a gelen çocukların çecresel farkındalıklarını arttırmak. Olmadık yerde karşınıza bir gemi çıkabilir. Geminin çevresinde ise dal parçaları olabilir.

Orman ekibi her seferinde farklı bir macera ile kampa dönüyorlar. Korkarım yakında tarzan gibi ordan oraya uçma kabiliyetini kazanmış olacaklar.

Bizlerde evcil hayvanlar serisinden solucanlarımızla sıkı bir tanışma yaşadık. Başlangıçta korkmanın moda olduğu bir süreçten kısa sürede avuca alınan evcil hayvan moduna ulaşabiliyoruz. Çocuklarımız doğala yetişkinlerden daha yakındırlar. Tüm korkular ve sabit fikirler öğrenilmiştir. Kalıcı değildir ama kalıcı olmaya adaydır. Bunları kırmak için se çok zaman zamanımız var. Biraz daha büyüdükten sonra karakter oturuyor ve bu korkular kalıcı hale geliyor. Sonucunda denemeyen, kendi hakkında değişmez sabitlere sahip bir insan bulacağız karşımızda. Öyleyse esnek olabilmeyi ve diğerlerinden farklı olabilmek konusunda cesaretlendirmemiz gerek çocuklarımızı. Çünkü onlar en değerlimiz.

Ardından sera ne işe yarar ve ardından sebze bahçesi hazırlıkları. Permakamp yaşayan bir yer olduğundan hergün farklı bir iş var. Gelen okullarda bu farklılıktan nasibini alıyor. Kocakarı bahçemiz artık hazır ama Dom içerisindeki sebze yataklarımız tam hazır değildi. 4. Sınıflara bu iş düştü. Çok ta güzel yaptılar gerçekten. Bolca bitki yoldular. Çapa yaptılar. Evlerden eksiksiz getirdikleri atık malzemeden saksılarını doldurdular ve içlerine soğancıklarını diktiler. Birazda solucan gübresi ve istisnasız hepsi birer tane solucan attılar saksılarına.

Çıkan otlar ise soğuk kompost alanımızın yolunu tuttular. Çürümek için tabii. Seneye bize gübre olacaklar. Çocuklarla bu konularda yapılacak çok iş var. Onlara aslında hayatı ve akışını daha gerçekçi yollardan anlatmalıyız.

Permakamp bu amaçlar için kuruldu. Etik temelli tüm amaçlarını gerçekleştirmek için yorulan bir sürü insanı var ve onlar yorulmaya hazır.

Bu cesaretli insnalara, bu cesaretli öğretmenlere, annelere babalara selam olsun.

Yine gelin.

Alpay Oğuş

03.05.2019 Permakamp – Öğretmenimiz Doğa