Artık orman barınağına hep çocukların rehberliğinde çıkıyor, yine çocukların rehberliğinde kampa dönüyoruz. Yolda yürürken veya bir alet kullanırken kendilerini ve arkadaşlarını sakınmalarını söylüyoruz. Yani verdiğimiz yönergeler kendi sorumluluklarını almaları ve arkadaşlarını da kollamaları üzerine sadece. Çocuklar ormana girerken, artık öncelikle kendileri şöyle bir duraklıyor ve sessizleşiyorlar. Aramıza yeni katılan arkadaşlarına orman kurallarından bahsediyorlar. Peki nedir bu orman kuralları? Ormanın sükunetini bozmamak, etrafımıza özen göstermek, arkamızdan geleni, önümüzden gideni ve kendimizi kollamak, mantarlara dokunmamak 
☺ ve rehber eşliğinde patikayı takip etmek, tek başına uzaklaşmamak. Yani ekip olmak, ortaklaşmak ve ormanın da bizim gibi ve bize denk bir kişisel bütünlüğü olduğunu idrak etmek. Aynı farkındalığı arazide tarlayı çapalarken böcek, larva ve solucanla karşılaşınca da tetiklemeye çalışıyoruz. Solucanın ne güzel ne çirkin ne de sevimli olduğunu konuşuyoruz sık sık. O da şahsına münhasır bir canlı sadece, tıpkı bizim gibi ☺. Çevremizle bir bütün olduğumuzun farkına varabilmemiz için bazı ipuçları sadece bunlar. Çocukların bu ipuçlarını takip edeceğini umut ediyoruz... Bir de hareket etmeyen her canlının kış mevsiminde ölü değil de kış uykusunda olma ihtimali üzerinde konuşuyoruz. Bu kış uykusu ile tanışmak için güzel bir fırsat ☺.
Hava hakkında konuşuyoruz bu aralar. Ocak ayı boyunca elementimiz hava. Hava durumu, bulutlar, rüzgar, kokular. Tarlada ya da domda çalışırken hava ana temamız.
Ancak illa temamıza sıkı sıkıya bağlı kalmıyoruz. Örneğin bugün kampa gelen Mustafa Aykın İlköğretim okulu ile yine buğdaylarımızı ziyaret ettik. Çünkü buğday tohumlarını toprakla buluşturan ekip onlar ve buğday tohumlarının gelişimini takip ediyorlar. Bu yüzden bol bol tohumlar hakkında konuşuyorlar. Bir de karşımıza çıkan şeylerle ilgili derinlemesine sohbetler geliştiriyoruz; mesela mantarların, böceklerin, solucanların görevlerini. Ormanın kendi atıklarını dönüştüren canlıları olmasa, bu yaprak ve dal artıklarının ormanın boyunu aşacağını ve toprağı oluşturan şeyin aslında bu atıklar olduğu gerçeğini. Bu bilgiyi kendi soruları doğrultusunda keşfettiklerinde çocuklar inanılmaz meraklanıp etraflarına bakmaya ve araştırmaya yöneliyorlar. Mantarlar, çürümüş, dönüşmeye başlamış kütükler fark edilir oluyor. Mantarların türleri merak ediliyor ve öğrenmenin yolu kendiliğinden açılıyor. Mantarlara, çürüyen kütüklere yakından bakarken başka pek çok şeyle karşılaşılıyor. Veya tamamen çıplak görünen ağaçların üzerindeki kış sürgünleri hakkında konuşunca, uykuda olan ve çıplak görünen ağaçların baharı bekleyen ne çok sürgünü olduğunu fark ediyorlar. Kış mevsiminin muhteşem keşifleri. Keşifler bitmiyor.
Bu aralar tarlada malç hazırlıklarımız devam ediyor. Bir bölgeyi yaban otlarından temizledik. Birkaç kat kalın kağıt, saman ve yeşil atıklarla yaklaşık 50 cm kalınlığında bir malç örtüsü hazırlığındayız. Bu malç yatağına şaşırtacağız baharda çimlendirdiğimiz sebzeleri. Malç çalışması organik atıkların toprağa dönüşmesinin gözlemlendiği bir permakültür uygulaması.
Biz bir güne pek çok şey sığdırıyoruz. Oyun, açık sınıf, yemek ve bulaşıklarımızı yıkamak, mutfak atölyesi, orman yürüyüşü ve bahçe çalışmaları. Ama hiç de koşturmuyoruz, yumuşak bir ritimde bazen hiç bir şey yapmıyormuşuz gibi görünüyoruz. Her buluşma eşsiz. Bugün yine çok güzeldi, teşekkürler Mustafa Aykın ilköğretim okulu öğrencileri ve öğretmenleri.
