Bugün 4. Sınıf ve 5. Sınıf bizimleydi kampta.
Güne yine bir grup ürüyerek başladı bir grup arazide kalıp ilk önce öğretmenleriyle birlikte Açık Sınıf çalışması yaptılar. Ardından Pergolada Nesrin ile beraber erişte açtılar, Mehmet ile birlikte bahçede gölette çalıştılar.
4.Sınıflarla uzun bir orman yürüyüşüyle başladık güne.
Mümkün olduğunca göre göre duya duya ilerlemeye çalıştık ormanda. Yürüyüş rotamıza ipler bağlıyoruz. Bu eylem çocukları bir sonraki ipi bulmaya yönlendiriyor ve kısa sürede rotamızı iplerden takip edebilir oluyorlar. Bu onları çok heyecanlandırıyor. Ormana girerken düsturumuz her çocuk içinden ormana sesleniyor ve ona misafirliğe geldiğini hiç bir kötü niyeti olmagını ve ona zarar vermeyeceği sözü veriyor. Ormandan çıkarken de yine çocuklar iç sesleriyle ormana teşekkür ediyorlar.
Orman yürüyüşümüzde dinlenme alanına vardığımızda çocuklar bir süre kendi başlarına etrafa bakınıp birbirleri ile sohbet ediyorlar. Ardından bir ekip benden uzun bir ip kesmemi istediler. Ben de ipi kesip verdikten sonra nedenini sordum. Meğer ipin ucunu ben tutacakmışım ve kendileri biraz ilerleyeceklermiş böylece kaybolmayacaklarmış 
☺Ancak benim kestiğim ip fazla uzaklaşmalarına müsaade etmedi ☺ Bunun üzerine ben ipin yumağını tuttum çocuklar alıp ilerlediler. Bir dolu çığlı heyecan gülme sesi. Sonra ipi uzakta bir ağaca bağladılar. Bir dahaki sefere o ağaçtan da ileri gitmek üzere. Benim tuttuğum yumağı da kestik ve yürüyüşün başlangıç noktasını da benim bulunduğum bölgedeki ağaca bağlayarak belirledik. Çocukların kedi yürüyüş rotalarında buldukları küçük bir kesik ağaç kütüğünde buldukları bir havuzcuk vardı. Yanlarına gidip havuzun fotoğrafını çekmemi istediler ☺
Adından meydancığımızda toplanıp yere oturduk ve ben bir kaç sayfa kitap okudum ‘Çengel kitabı-Ormanın öyküsü’ Rudyard Kipling çocukları azar azar yakalıyor kitap içindeki ormanın tasviriyle ama öyle kolay değil açık alanda dolanmadan oturup kitap dinlemek ☺ bir kaç sayfada olsa ormanla da ilgili olsa. Bu kitap dinleme bize birden yoğun bir sessizleşme ve olduğumuz yere gelme fırsatı tanıyor. O ana kanda kendi sesimizden veya arkadaşımızın sesinden duymadığımız pek çok sesi duyar oluyoruz. Ormanın tuhaf sesleri rüzgarı yaprak hışırtıları ile ormanın tekinsiz yüzüyle kısa bir karşılaşma gerçekleşiyor hafif bir ürperti ile.
Ardında Kampa dönüş yolu.
Ve öğle yemeği ve bulaşıklar ve serbest oyun zamanı ve açık sınıf ve erişte ve bahçede gölet çalışmaları ve bir türlü tam sonuca ulaşamadığımız kamp ateşi ☺
Sonrada servisle okula dönüş yolu ☺
Güneş Savaş
10-2017
