Öğretmeni Doğa olan bir Okul – Anakent Koleji 5. Sınıflar

29 Apr

Öğretmeni Doğa olan bir Okul – Anakent Koleji 5. Sınıflar – Uçmak Çok Güzel...

Anakent koleji 5. sınıfları Permakamp ziyaretlerini gerçekleştirdiler bugün. Öncekilerin aksine hava çok sıcak ve yerde hiç çamur yok. Öncelikli olarak Permakamp’ın kahvaltı öncesi kural ve uygulamalarını kısaca konuşuyoruz. Çünkü dünyamızın en büyük sorunlarından biri İSRAF. Üreticilerimizin çok çaba ile ürettiği ürünleri (ürünlerimizi) yenmek için sunduktan sonra yenmeyip çöpe atıldığını görmek çok üzücü. Permakamp Mutfağında doyana kadar yemek yenebiliyor. Ama çöpe atmak katı kurallar ile sınırlı. Her ne kadar kediler, köpekler, tavuklar, kuşlar sırada beklese de bu konmu hassas olduğumuz bir konu. Başarılı da oluyoruz. Çocuklar masanın açık ve beğendikleri şeyi istedikleri kadar alabileceklerini bildiklerinde atığımız da çok az oldu. Hepimizin de karnı doydu. Birazda yediğimiz ürünleri anlatma gereği duyuyorum. Ürünleri çeşitli üreticilerimizden “Tüketici Kontrol Sistemlerimiz” takibinde alıyor ve tüketiyoruz. Kimyasal ilaçlı ya da Hormon takviyeli ürünler yemiyoruz.

Bulaşıkları herkesin kendisinin yıkayacak olması ise kimi çocuğumuzu çok şaşırtıyor. Kendine yeterliğin ilk kuralı bizce Bulaşık. Kirlettiğin tabağı temizlemek yeryüzündeki en hakkaniyetli kurallardan biri. Birgün bulaşık makinalarının ayaklanacağı kesin ?

Kahvaltı sonrası orman yürüyüşü ve biraz fiziki aktivite kaçınılmazlarımızdan. Özelikle ZİPLİNE ve AĞAÇ ÜSTÜNDEKİ AĞLARIMIZ için güvenlik ve kontrol sistemlerimizi anlatıyoruz. Bazı çocuklar için bu boşluğa kendini salmak çok zor iken bazıları sorgusuz salıyorlar kendilerini. Bu süreçlerin ikisi de olağan ve yeterli. Her çocuğun ihtiyacı farklı. Gözlemleri ve tecrübeleri ayrı.

Şehirde ki yaşantılarında maruz kaldıkları şey çevrelerinin onların gözlem yapmasına gerek bırakmayacak kadar düzenlenmiş olması. Yürünen yerler yumuşak. Çıkıntı ya da taş yok. Girebilecekleri yerler çitlerle çevrili, oturabilecekleri ya da yapabileceklerinin tamamı belirlenmiş ve sınırlandırılmış. Bu durumda tecrübelerimizde ve deneylerimiz de aynılaşıyor. Oysa her çocuğun ihtiyacı farklı. Kimisi biraz cesarete ihtiyaç duyuyorken kimisi de biraz yanlızlığa meraklı. Öyleyse bizim sınırımızı belirleyen çitlerin fazla ileri gittiğini anlamak zor değil. Gerçek hayatta sınırlar bu kadar net değil ve empatiye, gözleme, değerlendirmeye, yardımlaşmaya, konuşmaya, yardım almaya ihtiyacımız var. Burada sistemlerin sınırları ile karşılaştığımızda da bunları esnetebilecek insiyatifler konusunda geliştirmeliyiz çocuklarımızı.

Bunu becerebilmenin ilk şartı karşındakine saygı gösterip dinlemek, ihtiyaçlarını anlamaktan geçiyor.

Permakamp içerisinde yaptığımız uygulamaların bir kısmından çocuklar bu empatiyi kazanıyor. Mesela çapa yaptıkları toprağın gerektirdiği emek ile karşılaştıklarında “çiftçi gördüğümde elinden öpeceğim” demeleri gibi.

Öğrencilerimizle Kocakarı bahçemizin ve Permakültür Bahçemizin hazırlığında çalıştık birlikte.

Solucanların büyüsü hakkında konuştuktan sonra Solucan çiftliğimizde tıkanmış olan filtre sistemimizin daha ,y, çalışabilmesi için gerekli olan icatı yaptık. Hurdalıktan bir malzeme bulduk ve bunu dikey süzgeç haline getirdik. Yaptıkları şeyin aslında yaradığı işi hayal etmek bile zorken bunu uygulayıp karşılığını görmek çok şaşırtıcı. Aslında bir şey yapmak o kadar da zor değil. Sadece çevremiz bu düzene uygun olmadığından becerilerimiz gelişemiyor.

Evi kirletemiyoruz, okulu kirletemiyoruz. Hurdalığımız yok ve amacımız yok.

Bunların hepsi Permakamp’ta var. Amacımız eli değen herkesin becerilerini yüksetmek, Kendimizin yapabileceklerini arttırmak, birlik olmak, kazandığımız yetileri ve becerileri çocuklarımıza miras bırakmak.

Yapabilen olmanın ilk kuralı yapabilenlerin yanında izlemek olduğunu unutmayalım.

Birde tanımadığımız hayvanları severken yaklaşma kurallarını unutmayalım. Tanımadığımız hayvanlara sevgi niyetimizi belli edip biraz uzağında durarak onun bu sevgi isteğine cevap verip yaklaşmasını beklememiz gereklidir. Ancak böyle yaralanmasız bir temas mümkün.

Birde bütün gün konuştuğumuz ve aradığımız arkadaşımızı da tam okul gittiğinde gördük. Onuda iliştirelim. Aslında bir kertenkele türü olan Oluklu Kertenkele