Ortanca ve büyük gruplar olağan işleyişimize göre ikiye ayrıldı. Ortanca grupla orman yürüyüşüne ben çıktım, büyük grup ise bizim rehber Senem'le birlikteydi 
☺ ilk Açık Sınıf deneyiminde onlara yardımcı oldu, el verdi. Ardından domun girişine saman ve ahşap döşeyerek güzel bir yol yaptılar. Çünkü yağmurlardan dolayı arazi çamur dolu. Ama büyük grubun çalışmaları sayesinde artık dom daha temiz olacak ☺ Ayrıca roka ve marul tohumları da ekildi sebze sandıklarına. Bakalım yakın zamanda fideleri görecek miyiz? Büyük grup ayrıca Nesrin'le pergolada mutfak atölyesine katıldı. Kuru meyve ve hindistan cevizi ile şahane leziz toplar hazırladılar. Büyük sınıfın öğretmeni İnga çocuklara tek tek İngilizce olarak da tanıttı malzemeleri. Türkçe İngilizce karışık bir mutfak atölyesi oldu bu defa ☺
Biz de ortanca grup ile ağır aksak yavaşça tırmandık ormanda. İlk tanışıklık zor zanaat ormanla. Rehberimiz Kara (köpek) her zamanki gibi bizimle beraberdi. Çocukların bir numaralı arkadaşı olabiliyor büyük hızla bizim Kara. Kara biraz kaybolsa ormanda, hemen "neredesin Karaaaaa" sesleri yankılanıyor etrafta ☺ Tabii Kara'dan huzursuzlananlar da oluyor. Ama bir köpekle dostluk kurmak, güven geliştirmek için çok güzel bir ortam orman ve bizim Kara çok hoş bir dost. Zamanla dostluk geliştirmek için muhteşem bir alan yani orman. Ormana girerken küçük bir suskunlukla duruyoruz ormanın kapısı dediğimiz alanda. Küçük bir sessizlik ve iç sesimizle her birimiz "biz sana geldik orman" diyoruz, ve onunla tanışıyoruz ☺ Ormandan çıkarken de benzer bir ritüel gerçekleştiriyoruz. Çıkışta da kısa bir sessizlik ve "teşekkürler orman" diyoruz içimizden. Ayrıca ormandan orman kaşifinin madalyasını almadan dönmemeye çalışıyoruz. Nedir bu madalya? Mini mini bir diken yarası ☺
Orman yürüyüşümüz bir saat sürüyor. Küçük bir meydanda dinlenip J. Rudgar Kipling’den “Çengelin Kitabı: Ormanın Öyküsü”nü okuyoruz. Ormanı dinliyoruz, etrafımıza bakınıyoruz… Sonra kampa dönüş yolu.
12.00'da öğlen yemeğinde toplanıyoruz tüm gruplar.
Öğle yemeğinin ardından bir grup bizden ayrılıp okula dönüyor. Kalanlar yapılandırılmamış serbest oyun zamanına geçiyorlar 13.00’a kadar. 13.00'da bu defa ormanda yürümeyen grup ormana gidiyor, kalanlarsa önce açık sınıfa, sonra Nesrin'le meyve topları hazırlamaya, ardından benimle yola saman döşeme işinin kalanını tamamlamaya ☺
Bu arada bizim için kıymetli bir deneyimi de katıyoruz programımıza. Permakamp kurucularının çocukları ayda bir kendinden küçük bir grup çocuğa rehberlik yapıyorlar. Bu defa Atölye Çocukevi çocuklarına Temmuz rehberlik etti, yol gösterdi, el verdi, ormanda olmaya alışık hali ile onları rahatlattı. Permakamp çocuklarının deneyimlerini bu yolla kendinden küçük çocuklarla paylaşmalarının iki taraf için de çok kıymetli olduğunu düşünüyoruz. Ormana tanışık olmayan bir çocuğun kendinden büyük ama kendi yaşına yakın bir çocuğu takip ve taklit etmesi çok sağlıklı ve güven veren bir ilişki. Permakamplı çocukların da kendi deneyimlerini paylaşıp aktarabilmeleri bizler için tarifi olmayan bir keyif ☺ çünkü biz en başından bu yola çocuklarımıza bir doğa kültürü vereceğiz diyerek çıktık ve şimdi bunun meyvelerini yemek büyük keyif ☺
Bir sonraki buluşmamızda arazide daha az zaman geçiren ortanca grup sabahı Permakamp alanında geçirecek, büyük grup ise ilk önce ormana gidecek ☺
Güneş Savaş
10-2017
