Bu muhteşem havada günü dışarıda yaşamak büyük bir şans. Atölye Çocukevi öğrencileri Permakamp’a varınca, keyif ve neşe içinde güne başlıyorlar. İlk defa orman yürüyüşü yapıyoruz onlarla birlikte. Ben ortanca grup ile orman yürüyüşüne çıkarken, Mehmet, Tolga ve Nesrin büyük grup ile Permakamp’ta kalıyorlar. Kamp ekibi ilk önce iki ekibe ayrılıyor. Mutfak ekibi ve bahçe ekibi. Mutfak ekibi Nesrin’le beraber ikindide yemek üzere kurabiyeler pişiriyor. Tam buğday unundan, Kars tereyağı ile pişirdiğimiz, tarçınlı ve zencefilli harika kurabiyeler. Bahçe ekibi Mehmet’le beraber biyoçeşitlilik bahçemizi kurma çalışmaları yapıyor. Sebze yatakları hazırlanıyor öncelikle. Sebze yatağı çerçeveleri yan arazide kesilen kavak ağacı dallarından yapılıyor. Ağaç dalları taşınıyor, birbirine çakılıyor ve sebze yatağının içi toprakla dolduruluyor. Bu işleri yaparken güvenli bir şekilde gerçek bahçe aletleri kullanma deneyimini kazanmak çok önemli. Kış güneşi, tepelerinde parıldayıp çocuklara enerji veriyor. Kış güneşi ve temiz hava vücudun bağışıklık sistemini destekleyen çok önemli unsurlar.
Permakamp’taki çocuklar çalışadursunlar biz mis kokulu ormanda aheste beste yürüyoruz ağaçların arasında. Yirmi dakikalık bir yürüyüşün sonunda ağaçların arasından geniş bir çayıra varıyoruz ortanca grupla; ormanın kuytu sarı kızılından yemyeşil ve güneşli çayırlara çıkıyoruz. Burada hem ip çekmece, kovalamaca ve saklambaç gibi oyunlar oynuyoruz hem de çimenlere yayılıp dinleniyoruz. Güneş sıcacık sarıyor bizi, neşeden kıkır kıkır gülüyor tüm ekip. Dinlendikten sonra dönüş yoluna çıkıyoruz. Kampa dönüşümüz yine yaklaşık yirmi dakika sürüyor. Yamaçlardan inip minik tepelere tırmanıp çevremize bakıyoruz. Tam yemek zamanı varıyoruz Permakamp’a. Eller yıkanıyor ve tüm çocuklar öğle yemeği için toplanıyor. Çantalardan çıkan harika ev yemekleri ve meşhur Permakamp çorbası var menüde. Sıcacık iç ısıtan, sebze ve mercimek içeren, pek leziz bir çorba Permakamp çorbası. Yemeğin ardından serbest oyun zamanı başlıyor. Oyun alanımız bir çok serbest oyun imkanı sunuyor çocuklara; ağaçtan kaleye tırmanmak, kumla veya tencere tencere çamurla oynamak gayet mümkün. Burada kirlenme kaygısı yok; çamur pis değil. Yağmur veya rüzgar kaçınmamız gereken şeyler değil. Hepsi bizim oyuncaklarımız ve hepsi bizi güçlendiren muhteşem deneyimler.
Serbest oyun zamanının ardından tekrar işler başlıyor. Bu defa orman yürüyüşü yapmamış olan büyük grup Mehmet’in eşliğinde orman yürüyüşüne çıkıyor. Ortanca grup önce iki ekibe ayrılıyor; bahçe ekibi ve mutfak ekibi. İşlerimiz sabah grubunun işleri ile aynı. Mutfakta kurabiye pişecek, bahçede sebze yatakları hazırlanacak. Bir de bu sene ikinci bir Hügel Kültür tepesi hazırlıyoruz (http://peyzax.com/hugel-kultur-sadiye-kumru/). Bu iş için derin bir çukur kazıyor çocuklar. Kolları sıvıyoruz ve işe koyuluyoruz. İster mutfak aleti olsun isterse bahçe aleti olsun, kullandıkça el becerimiz ve alet kullanma hakimiyetimiz artıyor. Oklavayı hamura çok bastırmamak lazım, zira hamur gereğinden fazla incelirse kurabiyeler pişerken yanar; çapayı çok havaya kaldırmamak lazım ki hem bir kaza olmasın hem de boşuna yorulmayalım. Çalıştıkça deneyimimiz ve hakimiyetimiz artıyor. Çalıştıkça yüzler gülüyor, yanaklar enerjiyle kızarıyor. Evet çalışırken veya yürürken biraz yoruluyoruz ama bu yorgunluk bizi zayıflatmıyor, aksine güçlendiriyor; sonraki gündelik hayat maceralarına bizi hazırlıyor. Bu akşam hakkını vereceğimiz güzel bir uyku bizi bekliyor...
Güneş Savaş
