Bugün orman barınağına ulaştığımızda ilk bu yürüyüşü yaptıklarında yarı yolda yorulan çocuklar tırmanmaya doyamamışlardı bu defa. Bizde ormanın derinliklerinde patika açılmamış yollara daldık bu enerjiyle. Bu defa işler zorlaştı. Daha çok diken ve aşılamayan yolla karşılaştık. Yine çocuklar ortaklaşa düşünüp bir çıkış yolu bulmaya çalıştılar. Bu esnada ben onlara dönüş yolunu bulabilir misiniz diye sordum. Bu soru onlar için çok önemli bir soru oldu. Bu defa arkalarına daha çok bakar oldular, geçtikleri yerleri aldıkları yolu takip eder oldular. Öyle başını alıp hızla tırmanmaktan vaz geçtiler. Ormanın derinliklerinde pek çok endemik bitki, mazı ve bombus arsısı ile karşılaştık, kış sürgünleriyle tanıştık. Yine çocukların rehberliğinde barınağa geri döndük. Yürümeye doyamayan çocuklar hemen orman kaydırağına gitmek istiyorlardı. Ama benim biraz ısrarım ile barınak çevresinde kalıp azıcık sakinleşip etrafımıza bakındık. Çünkü bir heyecan yürürken ormanda görülecek bakılacak pek çok şeyi kaçırıyoruz. Biz de biraz durduk barınağın etrafında. Bu tanımsız ve çocukların ne yapacağını bilmediği zamana aralıkları pek çok şeye gebe. Bu ne yapacaklarını bilmedikleri alanda biraz durmaya sabredebilirlerse kendilerine özgü orman oyunları ve keşfedilmeyi beklen bir dolu yeni şeyle karşılaşıyorlar. Yetişkinlerin yönlendirmediği sadece çocuklara eşlik ettiği bir zaman dilimi bu. Bu kıymetli zaman diliminin ardından kampa geri dönüş yoluna geçtik. Çocuklar büyük bir heyecanlar orman kaydıraklarından kayıp çamura dalıp çıktılar. Evet kimi zaman çamurlanmak ve dikenlerle yüzleşmek hala çok kolay değil. Ama ormanla dostluk kurmak her şeye değer. Hem bildiğiniz gibi biz bu ufak tefek yaralara orman madalyası diyoruz. Ve ormana girerken mutlaka hayata geçirmemiz gereken görevlerimiz var. Neydi bu görevler; düşüp çamurlanmak ve mutlaka bir kaç dikenle yakın temasa geçmek. Ormandan madalyasız dönmemek J
Orman dönüşü günümüz şöyle devam etti; öğlen yemeği, çorba kaselerinin yıkanması ve serbest oyun zamanı. Bunlardan sonra doma açık sınıf çalışması yapmaya giriyor çocuklar öğretmenleriyle. Bugün ormanda karşılaştığımız bombus arası çocukların böceklere ilgisini canlandırdı. Açık sınıf çalışması böcekler ve yaşam alanları oldu böylece. Bizim kamp arazisinden bulup topladığımız ölü böcekleri inceleyip onların da resimlerini yaptı çocuklar.
Açık sınıfın ardından mutfak atölyesi ve bahçe ekibi olarak ikiye ayrıldılar.
Artık mutfakta son turşular kuruluyor J
Bahçe ekibi de ikiye ayrıldı. Ekiplerden biri toprak yüzeyine taşıdığımız kompost malç alanını düzenleme ve iri kalmış sebzelerin küçültülmesinde çalıştılar. Bahar aylarında bu alana pek çok sebze fidesi şaşırtacağız. Kış boyunca bu alanda kompost çalışmaları devam edecek. Bir diğer ekip de dağılmış olan sebze yataklarımızdan birine ahşap çerçeve çakıp onarma işine giriştiler. Çocuklarla tüm araziyi dolaşıp arazide ekili olan buğdaya, baklaya, bezelyeye, pazılara ve ıspanaklara, brokoli ve pırasalara baktık. Bu bitkilerin benzerlikleri ve farklılıklarını konuştuk bir miktar. Yani bahçe ve bahçe işleriyle ilgili küçük bir giriş yaptık bugün. Adım adım ilerleyeceğiz. Bitkilerinin büyümelerini takip edeceğiz ve araziye birlikte pek çok yeni sebze fideleyeceğiz...
Güneş Savaş
